O nas

Nie uznajemy wyższego autorytetu niż ten. Jest ono Słowem Boga, który zainspirował świętych ludzi do jego spisania. Autorem, więc nie jest człowiek, ale Duch Święty. Bóg działa zawsze zgodnie ze swoim Słowem, bo nie może inaczej robić niż mówi. Ani tradycja, ani kultura, ani żadne inne księgi, ani żaden człowiek nie mówi prawdy, jeśli mówi sprzecznie z Pismem Świętym. Każde, nauczanie, które jest sprzeczne ze Słowem Bożym nie pochodzi od Boga.

Człowiek i wszelkie stworzenie zostały stworzone dla chwały Bożej. Wszelkie duchowe doświadczenia, jak i religijne praktyki, jeżeli nie oddają całej chwały Bogu objawionemu w Piśmie Świętym, a czczą coś lub kogoś innego niż Bóg są grzechem i na pewno nie pochodzą z inspiracji Duch Świętego. To, co ostatecznie nie „wydaje owocu” w postaci uwielbienia dla Pana, może tylko i wyłącznie być pozorem dobra. Wszystko to, co jest prawdziwie dobre i doskonałe zawsze kieruje naszą uwagę na wspaniałość Boga i jemu oddaje wszelką zasługę. Cokolwiek Bóg czyni – czyni to przede wszystkim przez wzgląd na swoją chwałę.

Jak mówi Pismo – nie ma innego pośrednika do Boga jak tylko Jezus Chrystus i nie ma zbawienia dla człowieka gdziekolwiek indziej niż w imieniu Jezusa. To Jezusa krew została przelana za nasze nieposłuszeństwa i przewinienia i to On przyjął na siebie wyrok, który słusznie należał się nam przez co my nie musimy ponieść tej kary. Za sprzeczny z wolą Bożą i nieuzasadniony uważamy więc podział na kler i laikat. Z jednej strony jedynym kapłanem – pośrednikiem jest Jezus, a z drugiej strony każdy wierzący z osobna ma bezpośredni kontakt z Bogiem i przez Niego może być używany. Odrzucamy także kult świętych, kult maryjny itp. Zbawienie nie jest udziałem człowieka, dlatego, że jest członkiem tego czy innego kościoła, ale dlatego, że ufa Chrystusowi i go naśladuje – zapisanie się na listę członków i praktykowanie odpowiednich rytuałów niczego w tym względzie nie zmieni. Bóg objawił się człowiekowi w pełni w Jezusie Chrystusie – to co powinniśmy o Bogu wiedzieć zostało nam pokazane w i przez Jezusa. Każdy, kto prosi Jezusa o przebaczenie grzechów i życie wieczne będzie zbawiony. Każdy, kto szuka zbawienia gdzieś indziej będzie potępiony. Jeśli ktoś pragnie poznać Boga, czuje się zmęczony życiem, nie widzi sensu ani celu w życiu, czuje się grzeszny – niech prosi o pomoc Jezusa, a nie zawiedzie się.

Każdy uczynek człowieka, nawet jeśli jest to dobry uczynek – wobec świętości i doskonałości Boga – jest ułomny i dlatego człowiek nie może sobie zasłużyć na życie wieczne. Praktykowanie sakramentów również uznajemy za jedynie symboliczne – są one wyrazem rzeczywistości duchowej, nie są natomiast sposobem jednania sobie łaski Bożej. Dobro pochodzi od Boga i człowiek nie może Bogu zaimponować swoją dobrocią, bo Bóg jest daleko lepszy. Ponadto wszyscy ludzie zgrzeszyli i ich natura jest skażona grzechem pierwszych ludzi. Bóg wymaga kary za grzechy, bo jest sprawiedliwy, ale przyjmuje ofiarę Chrystusa zamiast naszej. Ofiara Jezusa jest skuteczna jednak tylko przez wiarę w nią. Nikt nic więcej zrobić nie może, aby do Boga się zbliżyć jak tylko (i aż) uwierzyć w Jezusa i zaufać całkowicie Jemu.