O nas
W co wierzymy?
Wierzymy, że:
Pismo Święte
Pismo Święte, złożone z 66 ksiąg Starego i Nowego Testamentu, jest natchnionym Słowem Boga bez błędu w oryginalnym zapisie; jest kompletnym objawieniem Jego woli zbawienia ludzkości oraz boskim i ostatecznym autorytetem dla całości chrześcijańskiej wiary i życia.
2 Tm. 3:16-17; 2 P 1:21; Przyp. 30:5; Ps. 119
Bóg i Trójca
Jest tylko jeden Bóg, Stworzyciel wszystkiego, nieskończenie doskonały i odwiecznie istniejący w 3 osobach jako Ojciec, Syn i Duch Święty.
5 Mż. 4:39; Iz. 43:10-11; Ga. 3:20; Ef. 4:5-7; Jk. 2:19; 5 Mż. 6:4-5; J 1:1,14
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus jest w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem; został poczęty z Ducha Świętego i zrodzony z dziewicy Marii. Według Pism umarł na krzyżu jako ofiara za nasze grzechy. Co więcej, powstał z martwych w ciele i wstąpił do nieba, gdzie po prawicy Boga Ojca jest teraz naszym Arcykapłanem i Obrońcą.
1 Tm. 3:16; Łk. 1:31, 34; Iz. 7:14; J. 10:30; Łk. 24:39; Rz.3:25; 1 Tm. 2:1-6
Duch Święty
Działanie Ducha Świętego służy wywyższeniu Jezusa Chrystusa; przekonywaniu ludzi o grzechu; odrodzeniu wierzącego grzesznika. Duch Święty zamieszkuje, prowadzi, poucza i uzdalnia wierzącego do pobożnego życia i służby.
Ef. 1:13; 2 Kor. 3:17; J. 16:8-14; 14:16-26; Rz. 8:26-27; 1 Kor. 12:4, 7, 11; Ga. 5:22-23;
Człowiek i grzech
Człowiek został stworzony na obraz Boga, ale popadł w grzech i jest
zatem zgubiony. Jedynie poprzez odrodzenie przez Ducha Świętego
zbawienie i życie duchowe mogą stać się jego udziałem
Rz. 3:23; Przyp. 7:20; 1 Mż. 2 i 3
Zbawienie dzięki Bożej łasce
Przelana krew Jezusa Chrystusa i Jego zmartwychwstanie są jedynymi podstawami zbawienia wszystkich wierzących. Jedynie ci, którzy przyjęli przez wiarę Jezusa Chrystusa, są zrodzeni z Ducha Świętego i tak stają się dziećmi Boga.
Ef. 2:8-9; 1 P. 1:18-19; 2 Kor. 7:9-10; Rz. 5: 1-5, 8; Kol. 1:21-23; Rz. 3:27
Rzeczy ostateczne
Osobisty i niedaleki powrót naszego Pana Jezusa Chrystusa jest naszą „błogosławioną nadzieją” i ma kluczowy wpływ na osobiste życie i służbę wierzącego. Nastąpi także zmartwychstanie wszystkich umarłych. Wierzący wejdzie do wiecznej radości z Panem, niewierzący spotka się z sądem i wieczną świadomą karą.
J. 5:25-32; Ap. 20:11-21:4 | Dz. 1:11; Mk. 13:24-14:11; Ap. 19
Kościół
Prawdziwy Kościół składa się ze wszystkich takich osób, które poprzez zbawczą wiarę w Jezusa Chrystusa zostały odrodzone przez Ducha Świętego i są zjednoczone razem w Ciało Chrystusa, którego On jest Głową.
1 Kor. 12:12, 18-20; 1 Tm. 3:15; Ef. 1:23, 5:24; Rz. 12:5; Ga. 3:28
Odwołujemy się także do 5 zasad protestantyzmu.
Tylko Pismo Święte
Nie uznajemy wyższego autorytetu niż ten. Jest ono Słowem Boga, który zainspirował świętych ludzi do jego spisania. Autorem, więc nie jest człowiek, ale Duch Święty. Bóg działa zawsze zgodnie ze swoim Słowem, bo nie może inaczej robić niż mówi. Ani tradycja, ani kultura, ani żadne inne księgi, ani żaden człowiek nie mówi prawdy, jeśli mówi sprzecznie z Pismem Świętym. Każde, nauczanie, które jest sprzeczne ze Słowem Bożym nie pochodzi od Boga.
Tylko Bogu chwała
Człowiek i wszelkie stworzenie zostały stworzone dla chwały Bożej. Wszelkie duchowe doświadczenia, jak i religijne praktyki, jeżeli nie oddają całej chwały Bogu objawionemu w Piśmie Świętym, a czczą coś lub kogoś innego niż Bóg są grzechem i na pewno nie pochodzą z inspiracji Duch Świętego. To, co ostatecznie nie „wydaje owocu” w postaci uwielbienia dla Pana, może tylko i wyłącznie być pozorem dobra. Wszystko to, co jest prawdziwie dobre i doskonałe zawsze kieruje naszą uwagę na wspaniałość Boga i jemu oddaje wszelką zasługę. Cokolwiek Bóg czyni – czyni to przede wszystkim przez wzgląd na swoją chwałę.
Tylko w Chrystusie
Jak mówi Pismo – nie ma innego pośrednika do Boga jak tylko Jezus Chrystus i nie ma zbawienia dla człowieka gdziekolwiek indziej niż w imieniu Jezusa. To Jezusa krew została przelana za nasze nieposłuszeństwa i przewinienia i to On przyjął na siebie wyrok, który słusznie należał się nam przez co my nie musimy ponieść tej kary. Za sprzeczny z wolą Bożą i nieuzasadniony uważamy więc podział na kler i laikat. Z jednej strony jedynym kapłanem – pośrednikiem jest Jezus, a z drugiej strony każdy wierzący z osobna ma bezpośredni kontakt z Bogiem i przez Niego może być używany. Odrzucamy także kult świętych, kult maryjny itp. Zbawienie nie jest udziałem człowieka, dlatego, że jest członkiem tego czy innego kościoła, ale dlatego, że ufa Chrystusowi i go naśladuje – zapisanie się na listę członków i praktykowanie odpowiednich rytuałów niczego w tym względzie nie zmieni. Bóg objawił się człowiekowi w pełni w Jezusie Chrystusie – to co powinniśmy o Bogu wiedzieć zostało nam pokazane w i przez Jezusa. Każdy, kto prosi Jezusa o przebaczenie grzechów i życie wieczne będzie zbawiony. Każdy, kto szuka zbawienia gdzieś indziej będzie potępiony. Jeśli ktoś pragnie poznać Boga, czuje się zmęczony życiem, nie widzi sensu ani celu w życiu, czuje się grzeszny – niech prosi o pomoc Jezusa, a nie zawiedzie się.
Tylko przez wiarę
Każdy uczynek człowieka, nawet jeśli jest to dobry uczynek – wobec świętości i doskonałości Boga – jest ułomny i dlatego człowiek nie może sobie zasłużyć na życie wieczne. Praktykowanie sakramentów również uznajemy za jedynie symboliczne – są one wyrazem rzeczywistości duchowej, nie są natomiast sposobem jednania sobie łaski Bożej. Dobro pochodzi od Boga i człowiek nie może Bogu zaimponować swoją dobrocią, bo Bóg jest daleko lepszy. Ponadto wszyscy ludzie zgrzeszyli i ich natura jest skażona grzechem pierwszych ludzi. Bóg wymaga kary za grzechy, bo jest sprawiedliwy, ale przyjmuje ofiarę Chrystusa zamiast naszej. Ofiara Jezusa jest skuteczna jednak tylko przez wiarę w nią. Nikt nic więcej zrobić nie może, aby do Boga się zbliżyć jak tylko (i aż) uwierzyć w Jezusa i zaufać całkowicie Jemu.
Tylko łaska
Karą i naturalną konsekwencją grzechu jest potępienie. Człowiek zgrzeszył, a więc ciąży na nim kara, którą jest potępienie. Bóg jednak, mimo tego, że ludzkość, jak i każdy człowiek z osobna, zasłużyła na potępienie, okazuje swoją miłość do ludzi i daruje im wszystkie grzechy, jeśli tylko mu uwierzą, jeśli uwierzą w Jezusa. Bóg, mimo iż zasłużyłeś/zasłużyłaś na karę – ułaskawi Cię, jeśli uwierzysz Mu, ale zrobi to nie dlatego, że jesteś przyzwoitym człowiekiem ale dlatego, że On jest łaskawy i dobry. Ty jesteś przestępcą, a w miejsce przestępcy – grzesznika został ukarany Chrystus i na tym właśnie polega Boża łaskawość. Zbawienia nie można ani wypracować (swym rzekomo dobrym życiem), ani kupić, ani wyprosić u żadnego człowieka nawet jeśli jest tzw. osobą duchowną. Człowiek nie może i nie mógłby zrobić nic więcej, aby być zbawionym niż zrobił Jezus. Nic nie można dołożyć do dzieła zbawienia. Jezus już umarł na Golgocie – wykonało się! To jest łaska. To dar, to łaska, którą można tylko przyjąć.
Jakim kościołem jesteśmy?
- EWANGELIKALNYM, ponieważ przyjmujemy, że Pismo Święte jest Słowem Bożym. Uznajemy jego autorytet w sprawach wiary i codziennego życia.
- AUTONOMICZNYM, dlatego że jako Wspólnota decydujemy o naszym funkcjonowaniu i kierunkach rozwoju.
- RÓŻNORODNYM, ze względu na religijną przeszłość, wiek, duchową dojrzałość, przekonania w kwestiach drugorzędnych.
Jak funkcjonuje wspólnota?
-
- W podstawowych przekonaniach mamy jedność i pewność
-
- w sprawach drugorzędnych mamy wolność i pokorę
- a we wszystkim miłość
Kluczowe wartości
CHRYSTUS – Prawdziwa relacja z Jezusem Chrystusem.
CZŁOWIEK – Troska o drugiego człowieka.
POWOŁANIE – pełne pasji naśladowanie Jezusa Chrystusa.
WSPÓLNOTA – dbanie o siebie nawzajem.
Nasza misja
Naszą misją jest wywyższać Boga poprzez czynienie innych Jego uczniami i wspieranie ich w rozwoju.
“A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”.
Ew. Mateusza 28, 18-20
Nasza historia
Regularne spotkania zaczęły się w 1997 roku w wynajmowanym lokalu przy ul. Jagiellońskiej w Olsztynie. W tym czasie działalność Wspólnoty była wspierana przez pastorów ze Zboru Baptystów w Kętrzynie. 29 kwietnia 2001 r. Wspólnota, która liczyła 27 członków, usamodzielniła się i zyskała osobowość prawną jako Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Olsztynie.
Osoby związane z olsztyńską Wspólnotą od początku jej działalności koncentrowały się nie tylko na sprawach duchowych i ewangelizacyjnych, ale włączały się w działania społeczne na rzecz mieszkańców miasta i regionu lub inicjowały je. Między innymi udzielaliśmy wsparcia potrzebującym rodzinom przez pomoc dzieciom w nauce, organizowanie wypoczynku wyjazdowego i stacjonarnego, zbiórki żywności czy organizowanie pikników rodzinnych. Za swoją działalność otrzymaliśmy statuetkę przyznawaną przez Kapitułę Wielkiego Serca w Olsztynie.
Bóg – który był inicjatorem tych wielu działań –sprawiał, że Wspólnota wiernych rosła i w 2003 roku wynajmowane miejsce przy ul. Jagiellońskiej stało się za małe na nasze potrzeby. Wynajęto inne – dające większe możliwości – pomieszczenie przy ulicy Boenigka w dzielnicy Jaroty. Młodsi członkowie Zboru zaczęli organizować różnego rodzaju spotkania z młodzieżą licealną i studencką. Zaczęło dynamicznie się rozwijać duszpasterstwo akademickie. Od 2007 roku rozpoczął się w naszej wspólnocie „Kurs Alpha”, który cieszy się dużym zainteresowaniem wśród osób z różnych środowisk. Wspólnota rozrastała się, a spotkania niedzielne zaczęły być organizowane w wynajętej Sali NOT przy placu Konsulatu Polskiego.